Chronische blaasontsteking

Bij een blaasontsteking is er een infectie van de urinewegen ontstaan.

Dit wordt ook wel een ‘lage urineweginfectie’ wordt genoemd.

Door deze infectie raakt de blaaswand ontstoken, wat leidt tot een gevoel constant te moeten plassen.

Het plassen zelf is daarbij erg pijnlijk.

Verschil met acute blaasontsteking

Er wordt onderscheid gemaakt tussen een chronische en een acute blaasontsteking. Een acute blaasontsteking ontstaat door een bacterie die in de blaas voor een ontsteking zorgt.

In geval van een chronische blaasontsteking veroorzaakt een beschadiging van het slijmvlies van de blaas een voortdurende ontsteking. Dit wordt met een moeilijk woord interstitiële cystitis genoemd alsook het blaaspijnsyndroom.

Wanneer men een met regelmaat terugkerende acute blaasontsteking heeft, wordt dit vaak ook een chronische blaasontsteking genoemd hoewel dit dus niet juist is.

Symptomen

In tegenstelling tot de acute blaasontsteking, zijn de klachten bij een chronische blaasontsteking iets minder uitgesproken. De meest voorkomende symptomen zijn:

– vaak kleine beetjes plassen
– regelmatige aandrang om te plassen
– pijn in de onderbuik, maar dan specifiek op de plaats van de beschadiging van het slijmvlies
– plassen kan enige verlichting brengen, in tegenstelling tot de acute blaasontsteking
– soms uitstraling van pijn naar de geslachtsorganen
– vermoeidheid

Oorzaak

De oorzaak van een chronische blaasontsteking ligt dus niet aan een bacteriële infectie. De reden van het ontstaan heeft te maken met zogenaamde ‘mestcellen’, die als het ware een ontsteking zelf in gang kunnen zetten.

De naam mestcel is ontleend aan de inhoud van de cel, die vol met ‘vieze’ moleculen zit. Deze vieze moleculen kunnen zich afscheiden in de blaaswand en uiteindelijk voor een ontsteking van het bindweefsel en slijmvlies van de blaas kunnen zorgen.

Diagnose

Voordat men tot de diagnose van een chronische blaasontsteking kan komen, dient men eerst uit te sluiten dat het niet om een regelmatig terugkerende acute blaasontsteking gaat. Meestal is er een zogenaamde cystoscopie nodig, waarbij er door de uroloog met een kijkertje in de blaas wordt gekeken.

Wanneer er kleine bloedinkjes in de blaaswand te zien zijn, is dat een eerste signaal voor de aanwezigheid van een chronische blaasontsteking. De uroloog kan wat bindweefsel afnemen, waarbij onderzocht kan worden of er de zogenaamde mestcellen aanwezig zijn.

Behandelmogelijkheden

Voor de behandeling van chronische blaasontsteking is eigenlijk geen pasklare oplossing. Er kan gekozen worden voor een blaasspoeling, welke maar beperkt en tijdelijk werkt. Middels pijnstillers kan de pijn redelijk worden beperkt, maar ook hier is geen sprake van het wegnemen van het probleem.

Er worden echter wel goede resultaten geboekt met met de lichaamseigen mestcelremmer palmitoylethamolamide. Deze vetachtige stof kan de pijn in de blaas behoorlijk verminderen. Het betreft hier een voedingssupplement dat onder de naam PEA te koop is in Nederland. Wel is het van belang de voor u persoonlijk juiste dosering te ontdekken, voor een optimaal resultaat.